🐉 Zwrot Kaucji Za Mieszkanie

Czas na zwrot kaucji. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów, kaucja powinna zostać zwrócona Najemcy w ciągu miesiąca od opróżnienia lokalu po potrąceniu ewentualnych należności Wynajmującego. Przekroczenie tego terminu, daje Najemcy prawo do żądania odsetek za zwłokę i wystąpienia na drogę sądową.

Waloryzacja kaucji mieszkaniowej Waloryzacja kaucji mieszkaniowej zależy od okresu, w jakim kaucja ta została wpłacona. Obowiązują w tym zakresie trzy okresy wpłacenia kaucji. Pierwszy okres, pod rządami aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, gdy kaucja została wpłacona po 10 lipca 2001 r. W tym wypadku podstawą zwrotu i waloryzacji kaucji jest art. 6 ust. 3 i 4 ustawy. „Art. 6. 1. Zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu. 2. Kaucji nie pobiera się, jeżeli umowa: 1) dotyczy najmu lokalu zamiennego lub socjalnego; 2) jest zawierana w związku z zamianą lokalu, a najemca uzyskał zwrot kaucji bez dokonania jej waloryzacji. 3. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana. 4. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu”. Drugi okres wpłacenia kaucji to czas obowiązywania ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 120, poz. 787 z późn. zm.), a więc od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia 9 lipca 2001 r. Wysokość kaucji wpłacanej pod rządami tej ustawy ustalona była w odniesieniu do wartości odtworzeniowej lokalu. Kaucja nie mogła jednak wynosić więcej niż 3% wartości odtworzeniowej lokalu. W związku z art. 36 ust. 2 aktualnie obowiązującej ustawy, kaucja wpłacona w tym okresie podlega zwrotowi w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej obowiązującej w dniu jej zwrotu. „Art. 36. 2. Kaucja wpłacona przez najemcę w okresie obowiązywania ustawy, o której mowa w art. 39, podlega zwrotowi w zwaloryzowanej kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej zwrotu, w terminie określonym w ust. 1. Zwrócona kwota nie może być jednak niższa od kwoty kaucji wpłaconej przez najemcę”. Zgodnie zaś z art. 9 ust. 8 ustawy „wartość odtworzeniową lokalu stanowi iloczyn jego powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia l m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego”. Wysokość wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych ogłasza w dzienniku urzędowym województwa co 6 miesięcy w drodze obwieszczenia wojewoda. Zwrot kaucji za mieszkanie wpłaconej w 1989 Tak więc kaucja wpłacona w 1989 roku podlega zwrotowi po potrąceniu ewentualnych należności wynajmującego w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej obowiązującej w dniu jej zwrotu. I trzeci okres czasowy wpłacenia kaucji, od którego uzależniona jest możliwość i sposób jej waloryzacji, to okres przed dniem 12 listopada 1994 r. Przepisy obowiązującej ustawy nie przewidują waloryzacji tej kaucji. Dlatego też w tej sytuacji o waloryzacje kaucji należy zwrócić się do sądu. Reasumując, należy stwierdzić, że obowiązują trzy następujące podstawy prawne waloryzacji zwracanej kwoty kaucji mieszkaniowej: Podstawą waloryzacji kaucji mieszkaniowej wpłaconej w okresie po dniu 9 lipca 2001 r. jest cytowany przepis art. 6 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Podstawą waloryzacji kaucji mieszkaniowej wpłaconej w okresie od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia 9 lipca 2001 r. jest cytowany przepis art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Podstawą waloryzacji kaucji mieszkaniowej wpłaconej w okresie przed dniem 12 listopada 1994 r. jest przepis art. 3581 § 3 Kodeksu cywilnego. Tak jak wyżej napisałam, podstawą waloryzacji będzie w Pani wypadku art. 36 ust. 2 ustawy. W załączeniu wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

^{Pierwszy okres, pod rządami aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, gdy kaucja została wpłacona po 10 lipca 2001 r. W tym wypadku podstawą zwrotu i waloryzacji kaucji jest art. 6 ust. 3 i 4 ustawy. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje} Kaucja przy najmie mieszkania jest częstym warunkiem zawarcia umowy najmu. Zwykle wynosi ona dwukrotność albo trzykrotność wysokości czynszu, choć zgodnie z prawem może wynosić nawet dwunastokrotność. Co możemy zrobić, gdy po ustaniu umowy najmu właściciel mieszkania nie chce nam jej zwrócić? Kaucja za wynajem mieszkania to nie opłata Kaucja, zgodnie z samą definicją, nie jest opłatą, a sumą pieniężną zabezpieczającą ewentualne przyszłe zobowiązanie finansowe, które może powstać w określonych sytuacjach. Zatem kaucja pobierana przy wynajmowaniu mieszkania zabezpiecza roszczenie, które mogłoby pokryć zaległość finansową np. z tytułu zalegania z czynszem. W związku z tym, jeśli nie wystąpi podstawa do potrącenia kaucji, wówczas właściciel mieszkania musi ją zwrócić najemcy. Przepisy prawa nie nakazują jej pobierania, a dają taką możliwość właścicielowi mieszkania. Jest ona zazwyczaj pobierana przy zawarciu umowy najmu. Ważne, aby w umowie tej znalazł się zapis potwierdzający jej zawarcie i przekazanie pieniędzy. Zgodnie z Ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego wynajmujący, czyli właściciel oferujący mieszkanie na wynajem może uzależnić zawarcie umowy najmu od wpłacenie przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Jej wysokość nie może jednak przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu. Ważne! Przy podpisywaniu umowy najmu należy sporządzić protokół zdawczo-odbiorczy mieszkania, który będzie dokumentem umożliwiającym porównaniu stanu mieszkania opróżnianego, z tym przed oddaniem od najmu. Warto również zapisać w nim aktualny stan wszystkich liczników. Ile czasu wynajmujący ma na zwrot kaucji przy najmie mieszkania? Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana. Czy właściciel ma prawo nie oddać kaucji? Właściciel mieszkania ma prawo nie zwrócić części bądź całości wpłaconej kaucji, ale tylko i wyłącznie w określonych sytuacjach. Kiedy wynajmujący może nie oddać pieniędzy wpłaconych jako kaucja? Może to nastąpić jeśli najemca nie zapłacił czynszu, bądź opłat za media. Ale także jeśli stan mieszkaniu ulegnie pogorszeniu w trakcie użytkowania. Zgodnie z obowiązującym prawem najemca opróżniając lokal ma obowiązek odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw, a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego, które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy. Najemcę obciąża naprawa i konserwacja: 1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych; 2) okien i drzwi; 3) wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą; 4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą; 5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej; 6) pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych elementów; 7) etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana; 8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności; 9) innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych przez: a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów, b) malowanie drzwi i okien, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych. Jeśli więc najemca nie wywiąże się ze swoich obowiązków, co wynika z protokołu zdawczo-odbiorczego, właściciel ma prawo potrącić cześć kaucji, bądź jej całość, w zależności od kosztów, które będzie musiał ponieść na przywrócenie mieszkania do stanu w jakim je oddawał najemcy. Jeśli jednak najemca w okresie najmu dokonał wymiany niektórych elementów wyposażenia wymienionych powyżej, przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości między stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia. Jak ubiegać się o odzyskanie kaucji za najem mieszkania? Jeśli jednak najemca wywiązał się ze swoich wszystkich obowiązków, wówczas właściciel nie ma podstawy do odliczenia kaucji, bądź potrącenia jej w całości. Musi ją obligatoryjnie zwrócić w ciągu miesiąca od wyprowadzki najemcy. Istnieją dwa sposoby na odzyskanie kaucji. wezwanie do zapłaty zwrotu kaucji, wniesienie do sądu pozwu o zwrot kaucji. Ważne, aby w pierwszym kroku określić termin na zwrot kaucji, np. 14 dni oraz ostrzec o kolejnym kroku, który podejmiemy, jeśli właściciel nie wywiąże się z niniejszego wezwania, a mianowicie o skierowaniu do sądu pozwu o zwrot kaucji. W przypadku, gdy wynajmujący mimo wezwania nie rozlicza się z kaucji, pozostaje droga sądowa. Nie należy się jej jednak bać. Pozew można złożyć samodzielnie, bądź za pomocą adwokata. Postępowanie prowadzone w takiej sprawie to tak zwane postępowanie uproszczone. Jedną z jego cech takiego postępowania jest to, że pisma składane w toku postępowania składa się na specjalnych i prostych do wypełnienia formularzach. Podstawa prawna: U S T A W A z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ( Dz. U. 2001 Nr 71 poz. 733 )

Kaucja za wynajem mieszkania jest pobierana, m.in. na wypadek zaległości finansowych lub szkód/zniszczeń wyrządzonych przez najemcę w lokalu, które nie zostały naprawione przed wyprowadzką najemcy. Pobrana kaucja nie stanowi dla Ciebie przychodu do opodatkowania. Podobnie zwrot pełnej kwoty kaucji nie stanowi dla Ciebie kosztu.

Co to jest kaucja przy wynajmie mieszkania? Ile wynosi? Czy jest zwrotna? Jak ją odzyskać? Choć pobieranie kaucji za wynajem jest już właściwie standardem, temat ten wciąż budzi szereg wątpliwości. Szczególnie po stronie lokatorów, którzy nie mają pewności, czy aby na pewno przy wyprowadzce otrzymają zwrot swoich pieniędzy. W tym poradniku zajmiemy się wszystkimi niejasnościami związanymi z tą opłatą. Zapraszamy do lektury!Kaucja za mieszkanie - co to jest?Kaucja to określona suma pieniędzy, której zadaniem jest zabezpieczenie potencjalnych roszczeń wynajmującego mieszkanie z tytułu nieopłaconego czynszu lub jakichkolwiek szkód wyrządzonych przez lokatora. Mówiąc prościej: jeśli lokator np. zniszczy meble w mieszkaniu, właściciel nieruchomości ma prawo koszty naprawy pokryć z kaucji o której mowa w umowie najmu. Dotyczy to również zaległych opłat związanych z najmem, czyli za energię, wodę czy internet. Kaucja za mieszkanie - podstawa prawnaPodstawą prawną pobierania i zwrotu kaucji jest ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie kodeksu cywilnego z 21 czerwca 2001 roku. Warto podkreślić, że przepisy te stanowią, że przy umowie najmu wynajmujący może, ale nie musi domagać się uiszczenia kaucji. W praktyce jednak, jak już wspomnieliśmy, opłata ta jest standardem. Ile wynosi kaucja za wynajem mieszkania?Przywołana już ustawa o ochronie praw lokatorów określa maksymalną wysokość kaucji. Jej wartość zależy od rodzaju zawieranej umowy najmu i wynika prosto z ustawy. I tak:zwykła umowa najmu - kaucja może wynosić maksymalnie dwunastokrotność miesięcznego czynszu,najem okazjonalny - maksymalnie sześciokrotność miesięcznego czynszu,najem instytucjonalny - tu również wynajmujący może żądać maksymalnie sześciokrotności miesięcznego praktyce właściciele nieruchomości niezmiernie rzadko żądają maksymalnej dopuszczalnej prawem kaucji. W przypadku standardowych nieruchomości kaucja zwykle wynosi jednokrotność czynszu. Drożej jest w przypadku mieszkań o podwyższonym standardzie - tu nierzadko trzeba wpłacić nawet trzykrotność miesięcznego o ochronie praw lokatorów - kaucjaArt. 6. 1. Zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy 19a. 4. Zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu okazjonalnego lokalu przysługujących właścicielowi w dniu opróżnienia lokalu oraz ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać sześciokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu okazjonalnego 19f. 4. Zawarcie umowy najmu instytucjonalnego lokalu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu instytucjonalnego lokalu przysługujących właścicielowi oraz ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. 5. Kaucja nie może przekraczać sześciokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu instytucjonalnego otrzymam zwrot kaucji za wynajem?Kolejny raz sięgnijmy na półkę po ustawę o ochronie praw lokatorów. Zgodnie z jej zapisami kaucja powinna zostać zwrócona w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu. Podkreślamy - od dnia opróżnienia lokalu, nie od dnia wygaśnięcia umowy. Zdarza się również, że kaucja jest traktowana jako ostatni czynsz. Innymi słowy w ostatnim miesiącu lokator nie płaci wynajmującemu czynszu, ale i nie otrzymuje zwrotu kaucji. Wymaga to rzecz jasna porozumienia obu kaucja zostanie mi zwrócona w całości?Tak - ale pod jednym warunkiem. Otóż mieszkanie (oraz jego wyposażenie) musi zostać oddane w stanie niepogorszonym w stosunku do dnia podpisania umowy. Wynajmujący nie może jednak potrącić z kaucji kosztów remontu wynikających z normalnego zużycia lokalu. Wtedy powinniśmy założyć, że kaucja podlega zatem jest normalnym zużyciem lokalu, a co nie? Jasnej definicji nie ma, co czasem niestety może prowadzić do sporów. W takich sytuacjach pozostaje jedynie odwołać się do zdrowego rozsądku i dobrych obyczajów, zgodnie z którymi lokator nie odpowiada finansowo za:ściany: pojedyncze otwory po szafkach czy obrazach, wyblakła farba, drobne otarcia,podłogi: pojedyncze zarysowania po przesuwaniu mebli, wydeptany dywan,łazienka: zżółknięcia, wyrobione uszczelki, wyrobiony silikon, pojedyncze otwory po szafkach czy wieszakachkuchnia: drobne przetarcia na blacie, pożółkłe od gotowania meble, pożółkłe drugiej strony nie powinno dziwić potrącenie z kaucji przez wynajmującego kosztów związanych z remontem poniższych elementów:ściany: liczne otwory, ubytki w tynku, podarte tapety,podłogi: zalanie paneli, potłuczenie płytek, poplamione dywany,łazienka: potłuczenie płytek, potłuczona armatura, duże zarysowania na płytkach,kuchnia: uszkodzony sprzęt AGD, pocięty blat, zapieczony odzyskać kaucję za mieszkanie w razie problemów? Podstawą do skutecznego domagania się zwrotu kaucji jest spisana umowa wynajmu, potwierdzenie każdej z wpłat oraz podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego. Warto o to zadbać od samego początku. W innym razie próba odzyskania pieniędzy będzie bardzo utrudniona. Co zatem zrobić, jeśli wynajmujący odmawia zwrotu kaucji? W pierwszej kolejności warto skierować do niego wezwanie do zwrotu kaucji. Pismo takie powinno zawierać:wysokość żądanej kwoty,termin zapłaty, np. 7 dni,numer rachunku bankowego do o zwrot kaucjiJeśli wezwanie nie przyniesie skutku i właściciel nie chce zwrócić kaucji, konieczne będzie skierowanie sprawy na drogę sądową i wniesienie pozwu o zapłatę. Powinien on zawierać:Twoje dane,adres lokalu, którego dotyczy kaucja,dane wynajmującego,zawartą przez Was umowę najmu,podpisany przez Was protokół zdawczo-odbiorczy,potwierdzenia wysokości i daty wpłaty,okres rozwiązaniem jest zgłoszenie pozwu w e-sądzie. Pozwoli Ci to załatwić sprawę wygodniej, szybciej i również:Jak wynająć mieszkanie i nie żałować? Poradnik przyszłego najemcyProtokół stanu mieszkania podstawą do roszczeń w przypadku zniszczeńJakie elementy powinna zawierać umowa najmu?Artykuł zaktualizowany:05 sierpnia 2021 zL9P4. 471 207 158 151 262 305 36 371 212

zwrot kaucji za mieszkanie